Vertel eens. Wie ben je?
Mijn naam is Vera Grootaers en ik ben producer van het tv-programma de Repair Shop. Vorig jaar, tijdens de opnames van het eerste seizoen van de Repair Shop heb ik de samenwerking met Bolt opgezet. Ook dit jaar ben ik er weer bij als verantwoordelijke en ontferm ik me over het team, de praktische organisatie en het financiële luik.
Hoe ben je toen bij Bolt terechtgekomen?
We zijn vorig jaar in het provinciaal domein van Bokrijk neergestreken en hier gaan ze al heel bewust met energie om. We wilden graag die duurzame lijn doortrekken en hebben onszelf toen de vraag gesteld hoe we onze productie groener konden maken. In mijn zoektocht botste ik op het artikel van Bolt waarin ik las dat ze camping Belgica van Studio Brussel volledig van lokaal opgewekte stroom voorzien hadden. Ik heb direct mijn telefoon genomen en het Bolt-team gecontacteerd.
En was alles toen dadelijk in kannen en kruiken?
Voordat de zonnepanelen werden geïnstalleerd, hebben we veel zitten tellen en rekenen. De verwarming van de schuur was onze grootste zorg. De opnames gingen en gaan door in een lege schuur die vroeger diende als opslagruimte. Er staan geen ramen in en met uitzondering van een klein stukje gietvloer sta je daar gewoon met je voeten in het zand. We zijn toen dankzij slimme en inventieve keuzes op het vlak van verwarmingsmogelijkheden en de installatie van een batterij geslaagd in onze opzet. Ik vond dat ook belangrijk, want ik vind als je iets kan doen voor het milieu, moet je dat ook gewoon proberen. Ook dit jaar hebben we opnieuw resoluut voor die aanpak gekozen.
De repair shop geeft oude toestellen een tweede leven. Duurzaamheid is dus een belangrijk aspect binnen het programma. Moedig je de programmamakers en deelnemers aan om ook op andere manieren hun duit in het groene zakje te steken?
Ja zeker. Iedereen op de set is er zich bewust van hoe kostbaar energie is. Je zal hier niemand koffie uit een plastieke beker zien drinken: we hebben een hoop koffietassen in de Kringwinkel gekocht en iedereen kiest er elke ochtend eentje uit. Daarnaast weren we ook de verpakkingen van snoep en koeken. In het begin was dat echt wennen, maar je merkt dat het ondertussen voor iedereen de normaalste zaak van de wereld is.
Ik zie ook dat er ondertussen crewleden beslist hebben om zonnepanelen te installeren. Ik vind dat zalig dat je elkaar op die manier kan aansteken.
En nu even persoonlijk, Vera, houdt de klimaatcrisis je bezig?
Eigenlijk wel. Ik vind het klimaat gewoon belangrijk en ik probeer ook heel bewuste keuzes te maken. Ik wil ook zeker niet blijven hangen in hoe het vroeger allemaal was. Vandaag is het anders en het is nodig dat we ons daar naar gedragen.
Ik vind het ook fantastisch om te zien wat met lokaal, opgewekte en groene stroom kan. Je kan met de zonnepanelen naast de set een hele productie laten draaien. Je kan de oceaan oversteken dankzij de wind en je hebt er niet eens een motor voor nodig.
Welke uitvinding zou jij thuis of hier goed kunnen gebruiken om een duurzaam leven gemakkelijker te kunnen maken?
Ik erger me vaak aan heel het transportgebeuren in België. Ik zou het geweldig vinden als iedereen zich zou verplaatsen in zo’n glazen bol als die van professor Gobelijn in Jommeke. En elke bol heeft dan z’n eigen zonnepanelen en laadt dus vanzelf op.
